Ook zaten er een paar boekjuweeltjes bij waaronder De wonderparaplu van Kálmán Mikszáth. Mikszáth is een van die oude meesters van de Hongaarse vertelkunst, die zeer populair waren bij leven. De bakermat van Mikszáth lag in het huidige grensgebied van Hongarije en Slowakije en het aloude Felvidék.

Opvallen deed het boek absoluut. Vanwege de imposante omvang van 670 bladzijden, de mystieke vervaagde zwart-witfoto op de voorkant van een Transsylvaans kasteel, lofuitingen van Péter Esterházy en een verlokkende achterflap met beschrijving van de dynamische wereld van de jonge graaf Bálint Abády.

En nu kwam daar afgelopen voorjaar zomaar opnieuw die naam voorbij, Renée Erdős. Egy szabad nő, Erdős Renée regényes élete, Een vrije vrouw, zo luidde de titel van een geromantiseerde biografie over het leven van de schrijfster Renée Erdős,..

In januari 2016 verscheen de roman Vuurstapel van György Dragomán. Het Hongaarse origineel Máglya zag in oktober 2014 het levenslicht. Eerder schreven we al over dit boek. We frissen even uw geheugen op: "De ouders van Emma, een meisje van 13 jaar, zijn omgekomen..."

In korte, scherpe zinnen schetst Szilárd Borbély, door de ogen van een kind, een jongen, het harde, nietsontziende en genadeloze leven in een gehucht in een uithoek van Hongarije. De tijd: eind jaren zestig van de vorige eeuw.

Het verhaal begint met een pistoolschot. De aandacht is direct gevangen. Wat is er gebeurd? Een aanslag? Moord? Het blijkt te gaan om het startschot van een hardlooptraining. Naast het gevoel van opluchting blijft er toch een dreiging in de lucht hangen.

Een bijna verlaten gehucht, kolonie, collectieve landbouwgemeenschap vormt het decor van het verhaal. Ook de laatste achterblijvers zijn van plan te vertrekken maar eerst moet het laatste jaar werk nog uitbetaald worden en dat gaat vandaag gebeuren. Dan gaat het gerucht dat Irimias terug komt.

Aangrijpend relaas van de worsteling van een net-niet-meer-adolescent met de naderende dood van zijn moeder en een nieuwe liefde...

“Kaffka, met dubbel f en nee, geen familie van…” – zo moest ik vaak, aan een niet-Hongaarstalig gezelschap, de auteur voorstellen aan wie ik mijn proefschrift wijd.

Dit boek past als familiekroniek afgezet tegen de Hongaarse geschiedenis van bijna 3 eeuwen lang precies in de Hongaarse traditie.

In 2006 heeft de Bezige Bij Het verdriet van de hanen uitgebracht en voor de vertaling heeft de Stichting Fonds voor de Letteren een werkbeurs beschikbaar gesteld.

Het in 2004 bij de Arbeiderspers uitgekomen boek Verbeterde Editie ziet er wat betreft de vorm net zo uit als Harmonia Caelestis, ofwel de historie van de Esterházy’s.

"De synthese van schoonheid en troost lijkt voor Konrád in mildheid en oplettendheid te liggen gecombineerd met een op zijn levensloop en keuzes gebaseerde uitgesproken afschuw voor geweld..."

Dit eerste boek van Márai verscheen in het Hongaars in 1930, de Nederlandse vertaling volgde 73 jaar later! Centraal staat een viertal scholieren in hun eindexamenjaar van de middelbare school in een stadje ergens in Hongarije.

In 2002 kwam in een vloeiende vertaling van Robert Kellerman het in 1991 door Péter Esterházy geschreven boek Stroomafwaarts langs de Donau uit bij de Arbeiderspers. Esterházy beschrijft erudiet en met passie in aaneengeregen fragmenten een multi-culturele geschiedenis.

Eind jaren zeventig gaan zijn Hongaarse wortels aan Jan Cremer knagen. Bezoeken aan Hongarije en gesprekken met de Hongaarse auteursrechtenorganisatie, Nederlandse uitgevers, ambassadeleden en mogelijke vertalers resulteren in een eerste project van zes vertalingen van Hongaarse werken.